[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Skąd mogę wiedzieć, \
e nie skłamałeś co do Rothwella? - spytała z goryczą.- Słuszne spostrze\
enie, ale wcale nie musisz mi wierzyć.Wystarczy, \
eporozmawiasz z.ludz
mi, którzy za nami ciągną; słu\
yli u Rothwella cały rok.Spytajktóregokolwiek z nich, a usłyszysz tę samą opinię.Wątpię, czy są dość sprytni, \
eby zełgać,zresztą nie mają powodu.Wszyscy, co do jednego, nienawidzą Rothwella za jego złośliwość i okrucieństwo.- Mam sąsiada, który wzbudza w ludziach takie same uczucia.Wczorajskrzy\
owaliście miecze z jego zbrojnymi, za co byłam wam wdzięczna.- Teraz ju\
nie jesteś?Tak głupie pytanie nie zasługiwało na odpowiedz
, co łatwo wyczytał z jej twarzy.- Niechaj to sobie przepowiem, \
eby sprawdzić, czy dobrze wszystko zrozumiałam.Jeśli obiecam ci, \
e wyjdę za Fitz Huhga dobrowolnie i zaproponuję mu taki sam kontrakt,jaki zaproponowałabym kandydatowi zaaprobowanemu przez mego ojca, podejmieszwysiłek, \
eby przekonać go, by mnie poślubił, wyłączając z układu Rothwella, zgadza się?- Co do joty.- Ile mam czasu na zastanowienie się?- Niewiele, pani.Widzisz ten las? Za dziesięć minut rozbijemy tam obozowisko i dotej pory musisz podjąć decyzję.Będę potrzebował czasu na przekonanie Ranulfa, a jeśli sięzgodzi, jeszcze dzisiaj wez
miecie ślub.- Przecie\
to niemo\
liwe - sapnęła zdumiona.- Mo\
liwe, pani.Lasy te nale\
ą do opactwa, które mijaliśmy w drodze do Clydon.Mieszka tam biskup, mógłby udzielić wam ślubu, ale musielibyście zrobić to jeszcze dzisiaj,\
eby Ranulf nie miał zbyt du\
o czasu na zastanawianie się i nie zmienił zdania.- Wiem, \
e nie jestem skończoną pięknością, de Breaute, ale wiem te\
, \
e doobmierzłych nie nale\
ę, i skoro Fitz Hugh.- To nie ma nic wspólnego z twoją osobą, pani - przerwał jej Walter.- Chodzi o to, \
eRanulf nie ufa \
adnym damom.śadnym, rozumiesz? Sporo prze\
ył, miał złe doświadczenia,które nastawiły go do nich wrogo.Dlatego te\
spróbuję skusić go perspektywą wejścia wposiadanie Clydon i twoich bogatych włości.Po ślubie będziesz miała du\
o czasu, \
ebyzyskać jego zaufanie.- Słowa twe niezbyt mnie zachęcają, Sir Walterze.- Doskonale cię rozumiem, pani, lecz zwa\
, \
e w prze-ciwieństwie do RothwellaRanulf jest jeszcze młody i mogłabyś go odmienić.- W takim razie odejdz
, bowiem czasu do namysłu zostało mi niewiele i muszę godobrze wykorzystać.ROZDZIAA
13Walter gotów był rwać sobie włosy z głowy.Maglował go od godziny i chocia\
Ranulf jeszcze nie stracił cierpliwości, wcią\
nie chciał zmienić zdania.Siedzieli przy ognisku przed namiotem Ranulfa, zmuszając się do przełknięciaobozowej strawy, naprędce przygotowanej i niezbyt apetycznej.Dama, o której rozprawiali,siedziała przy ognisku po drugiej stronie obozowiska, pod stra\
Ä… Searle'a i Erica, udajÄ…cych,\
e dotrzymujÄ… jej towarzystwa.Mimo to Walter zauwa\
ył, \
e w trakcie rozmowy Ranulf co iraz na niÄ… spoziera, chocia\
ona nie spojrzała w ich stronę ani razu.Gdyby doszedł do wniosku, \
e coś w niej Ranulfa pociąga, od razu zmieniłby taktykę,lecz choć uwa\
ał, \
e Lady Reina ze swymi pięknymi, niebieskimi oczyma i delikatnymirysami twarzy jest białogłową nader urodziwą, dobrze wiedział, \
e przyjaciel woli niewiastynadobniejsze, a ju\
na pewno bardziej krzepkie.Jednak niewykluczone, \
e powinien taktykęzmienić, chocia\
pragnął poruszyć jeszcze kilka spraw związanych z Clydon.- Nie rozumiem cię, Ranulfie.Nie znam człowieka, który nie skorzystałby z takwspaniałej okazji, który zawahałby się przed poślubieniem jej nawet siłą, tymczasem zaciebie Lady Reina chce wyjść z własnej woli.Czy wziąłeś pod rozwagę władzę, potęgękryjącą się za rocznym dochodem z jej posiadłości? Stu rycerzy! Słu\
y jej stu rycerzy!Wyobraz
sobie, jak bogate musi mieć lenna, skoro stać ją na utrzymanie takiej siły.- Dziwię się, \
e nie za\
ądałeś od niej szczegółowych rozliczeń.Walter spiekł raka.Ranulf nie okazał zadowolenia, \
e jego przyjaciel rozpocząłpertraktacje z Lady Reiną, zwłaszcza \
e kierował nim taki, a nie inny zamysł.Walterpowtórzył mu jej słowa - nie wspomniał tylko o tym, \
e proponowała dwa dobra lenne wzamian za odwiezienie jej do zamku - ale nic przez to nie zyskał.Ranulfa to po prostu nieinteresowało [ Pobierz całość w formacie PDF ]