[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Królisko się tam ciągle z brewijarzem chowa,Wpadł w religijny afekt i sprowadził popówUnitów.AMELIAPanie Chmara, zbierz ty kilku chłopów,Pójdz
w nocy, każ rozwalić mur. Pan się przekona,%7łe niewinną posądził  że ja wierna żona.Ty nawet panu wielką uczynisz przysługę.CHMARAAle pani, tam człowiek jest  ja w tę framugęZajrzałem  stał tam blady jak trup.AMELIAMatko Boska!Czy to jest urok jaki? Panno Częstochowska!Czy jaki zły duch ludziom tym pokazał lice?Człowieku, ty widziałeś szatana z
rennice,Błyszczące się w ciemności ponad moim łożem.Idz
precz! idz
, jesteś kłamcą!CHMARAwychodzi.65SCENA IIAMELIAsamaO! gdyby tym nożemMożna się przebić i być spokojną, i zasnąć!Nie, nie, nie mam odwagi  ja muszę zagasnąćZ wolna, wypiwszy do dna ten kielich goryczy.Cóż to? słychać po wschodach znów krok tajemniczy?Ktoś idzie  ksiądz zapewne.SCENA IIIAMELIA, ZBIGNIEW wchodzi zakapturzony w księdza habicie.AMELIArzucając się ku niemuTo anioł z obłoków.Zbigniewie, jam poznała szelest twoich kroków!To ty!ZBIGNIEWPrecz! precz!  z daleka ode mnie!AMELIACo słyszę?To musi być kto inny.ZBIGNIEWodsłania twarz.To ja.AMELIAGniew kołyszeTwoją wiotką postacią jak znikomym cieniem.I z czymże ty przyszedłeś do mnie?ZBIGNIEWZ potępieniem.66AMELIAZa cóż ty mię potępić chcesz? Ty cały drżący.ZBIGNIEWPrzyszedłem cię potępić jak umierający,I przekląć  i przed tobą trupem się położyć,Lecz pierwej przekląć.AMELIASkądże ci mnie biedną trwożyć?Dlaczego ty przeklinać mnie masz? Wszak ty jedenNie masz prawa przeklinać.ZBIGNIEWO! tu mi był Eden.Oczy twe były dla mnie gwiazdami zbawienia,Hymnem anielskim twoje tłumione westchnienia,Twoja dusza półową mej duszy weselszą;Nie mówiłem ci tego, pókiś była bielszą;Teraz ty czarna, ciebie już słowa nie splamią,Choćbym powiedział:  kocham  oczy twoje kłamią,Serce twoje jest brudne, usta twoje drżąceZdają mi się tak na mnie oddychać gorące,%7łe mi się czoło pali i więdnie. O, matko!Z daleka stój. Przyszedłem się na twoją gładkąTwarz zapatrzyć i ludzkiej piękności urągać.Nie śmiej już po mnie żadnej przysięgi wyciągać,Bo już nie mógłbym przysiąc, żeś nie jest fałszywą;Chociaż ty mnie przysięgać nauczyłaś krzywo Ja ciebie teraz czegoś nawzajem nauczę Chodz
tu  powiem na ucho:  Utnij włosy krucze,I powieś się  lub, słuchaj, zakryj twarz włosami,Bo się nie płonisz.AMELIAZbigniew!ZBIGNIEWTy mię raz już łzamiOszukałaś  więc oszczędz
sobie teraz mdłości O! jak ja tę kobietę kochałem!  Litości!O! jak ja tę kobietę kochałem!!!67AMELIAZbigniewie.ZBIGNIEWKto by myślał, że ona nic o żądzach nie wie!Ja sam myślałem  głupi!  Teraz dobrze pomnę,Jakie mi ona nieraz uściski nieskromne,Jakie gorące usta na czole mi kładła.Drżę cały, kiedy myślę.i tego widziadłaNie mogę teraz wygnać z pamięci  nie mogę! Z
miała się ze mnie w duchu!  Chodz
, dam ci przestrogę:Nie kochaj się ty nigdy w człowieku cnotliwym,Bo to jest miłość długa i głupia, i żywymNie przystoi  lecz musi być wreście wyśmianą.AMELIAJakżem się ja za niego modliła dziś rano!ZBIGNIEWTy?AMELIACzy wiesz ty, co do mnie mówiłeś, Zbigniewie?ZBIGNIEWCzy ty go bardzo kochasz?AMELIAKogo?ZBIGNIEWO, żarzewiePiekielne!  ona pyta, kto!.wiesz! twój kochany!Wiesz.o! ten podły.o! ten tchórz  zamurowany.Czy ty go bardzo kochasz? mów! mów! klnę się duszą,%7łe się rączęta twoje w moich rękach skruszą,Jeśli nie powiesz. Wyznaj, nie potrzeba szlochać Ty zamurowanego musisz bardzo kochać,Bo ty myślisz, że się on poświęcił za ciebie?Kłamstwo!! omdlał ze strachu  to tchórz!  Jak Bóg w niebie!To tchórz  ze strachu omdleć musiała gadzina.Ale gdy się obudził, to ciebie przeklina,68To pierś drze i przeklina; ręce w piersiach broczy,Ot i chciałby tę swoją krew ci rzucić w oczy.Tu  gdzie te łzy po czystym migają lazurze.On cię przeklina, ręce swe krwawi na murze,Potem je niesie do ust z głodu i krew pije,Ten człowiek teraz tylko przekleństwami żyje.Zamyśla się.Ona go będzie wiecznie kochać umarłego.To sęk, jak wydrzeć marę z pamięci  bez tegoZemsta się jak skorpijon własnym jadem chłoszcze [ Pobierz całość w formacie PDF ]