[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I wziąwszy ogon między nogi ruszył pośpieszniedalej, goniony świergotem wróblicy: dlaczego odchodzisz, jeśli republikazostała proklamowana? Proklamowana, ale jeszcze nie podpisana przez tepsy, odkrzyknął, zanim zniknął w lesie za zamkiem, johan janssens.KLAPKI NA OCZYW to lipcowe sobotnie popołudnie, kiedy nareszcie przyszło lato i pięknapogoda, ludzie z 4 willi 'stoją w cieniu przy drzwiach swoich domów: 4paniusie, które omawiają życie na drodze z kapliczką na swój sposób,podobnie jak ty opisujesz je na Twój sposób.A jeśli mowa o pisaniu:tippetotje mówi ci, kręcąc głową: mossieu colson odczuwa wzruszające,ale trochę sym-plicystyczne pragnienie powstrzymania ludzi na tejdrodze, po której zdążają.to coś takiego, jakbyśmy stanęli podwodospadem niagara i w zaklinającym geście wznieśli do góry ręce.jestteż wzruszający, choć nieco symplicystyczny pogląd, że królestwo czło-wieka kończy się wraz z bombą atomową  bo całkiem możliwe, że mójwłasny strach, o którym mówiłam wcześniej, jest jednak bólem żołądka tak jak myślano, że z wynalezieniem maszyny parowej królestwoczłowieka czeka nieuchronny koniec.ha, podczas gdy historiaczłowieka jest właściwie historią niebezpiecznych odkryć.m.in.druku iprochu.bo człowiek się doszczętnie zaczytał, ale poszedł dalej i nosiokulary wszelkich rodzajów i modeli, i czyta gazety, i potrafi napisaćswoje imię sikając na śnieg.i człowiek się doszczętnie zafajerwerkował,tak że ręce i nogi, kawałki penisa leżą w rowie biegnącym wzdłuż drogi,po której przeszedł, ale on wciąż idzie dalej i zawsze będzie szedł dalej,nawet po tym, jak się rozerwie na atomy i póz
niej znów się sztucznieposkłada do kupy.Bo człowiek się przystosowuje.przystosowuje się iprzez to został królem wszelkiego stworzenia.przystosowuje się dochłodu antarktydy i upałów sahary, do transzei z 14 18 i do schronów z39 44, w szkole u zakonnic i pod reżimami faszystowskimi,marksistówskimi i encyklicznymi.Przystosowuje się i dlatego ma tę przewagę, żejest panem wszelkiego stworzenia.I w tym właśnie momencie przez drogę z kapliczką przejeżdża nowe auto,które trąbi na znak pozdrowienia i tippetotje powiada: widzisz, akuratprzejeżdża jaspers komiwojażer i on jest żywym świadectwem,plastycznym odbiciem mojego wywodu; dawniej był on zawszejaspersem komiwojażerem, który ze swymi 2 ciężkimi walizami szedł dopociągu i zawsze w nim rozmawiał używając terminówkomiwojażerskich.ale teraz, odkąd został posiadaczem samochodu,mówi już tylko używając terminów automobilowych  mówi o swoim koniku" i z pogardą spogląda na lotną policję nazywając jejprzedstawicieli  muchami tse-tse naszych dróg".lecz będąc panemstworzenia jest znacznie bardziej niewolnikiem stworzenia; przez tęwiarę w siebie może ogarnąć tylko 1 określone pole widzenia i wedługsłów Chrystusa jest ubogim duchem, który wkracza do królestwTaniebieskiego.LIZAKTak więc chłopcy rzucali tam lotkami do tarczy.a komiwojażer zbrukseli siedział i gapił się przez okno na zawsze i wiecznie ten samszlaban: ondyna zaproponowała mu: w tym czasie, kiedy naszakuzynka i tak musi być w gospodzie, może byśmy poszli na spacer.Odtego momentu ondyna wydawała się być tą, która z nim chodzi.nastało lato i ondyna z komiwojażerem wybierali się na dalekiespacery wzdłuż toru kolejowego, przechodzili przez lasy tralfenne,daleko za ter--muren, i wychodzili nad denderem.Ondyna poprosiłago, żeby wynajęli łódkę i trochę powiosłowali, na woizie był taki miły chłód, ale on nigdy jeszcze nie siedział w łódce i bałsię, że utonie.Z
miać jej się z niego chciało.i na końcu języka miałapytanie, czy przed chwilą, w lasach, też się bał [ Pobierz całość w formacie PDF ]