[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.O mój Boże.- Zawsze wyobrażała sobie, że będzie spokojna iopanowana, jeśli ktokolwiek odważy się jej oświadczyć.Przygotowała nawet krótkieprzemówienie odmowne dla kreatury na tyle bezczelnej, by poprosić ją o rękę.Ale tak jakzawsze, z Jace em Seymourem nic nie poszło zgodnie z planem.- Tak.Tak.Tak.Tak! -zawołała, zalewając się łzami.Zasypała pocałunkami każdy centymetr jego twarzy, a on śmiałsię z jej entuzjastycznej reakcji.Odnalazł jej usta i całował ją czule tak długo, aż totalnie odleciała.Przylgnęła doniego targana żądzą.- Chodz
my na górÄ™ - wychrypiaÅ‚a.- Wypróbujemy twoje nowe łóżko.- Masz na myÅ›li nasze nowe łóżko.- Tak.- UÅ›miech nie schodziÅ‚ jej z twarzy.Rany, ten mężczyzna naprawdÄ™ potrafi jÄ…uszczęśliwić.RozlegÅ‚ siÄ™ dzwonek do drzwi.Kotka Brownie usiadÅ‚a na szczycie schodów dopiwnicy i miauknęła do nich.- Mamy goÅ›cia - oznajmiÅ‚ Jace.- KtóryÅ› z chÅ‚opaków? - zapytaÅ‚a, chÄ™tna spotkać siÄ™ z każdym z nich.BrakowaÅ‚o jejtrasy razem z nimi, ale musieli odwoÅ‚ać kanadyjskÄ… część tournée, dopóki nie zaÅ‚atwiÄ…nowego autokaru.I realizatora dz
więku na zastępstwo.- Eric miał wpaść i podjechać ze mną do Dave a.Dziś wypisują go ze szpitala.Chceszzabrać się z nami?- Jasne.- Eric zdołał odratować dz
więkowca.Lekarze twierdzili, że Dave będziesparaliżowany do końca życia, ale on niespecjalnie się tym przejął.Po sześciu tygodniachrekonwalescencji jeszcze nie chodził, ale człowiek o takiej determinacji nie mógł pozostaćprzykuty do łóżka.- Więc to pewnie Eric.Znów rozległ się dzwonek.- Wiesz, że Sticks nigdy nie korzysta z dzwonka  zauważył Jace.- Myślę, że to ktośinny.- Zaśmiał się nerwowo i przeczesał palcami tlenione blond włosy.Ktoś inny?Jace zaprowadził Aggie do drzwi wejściowych.Cały czas wyciskał pocałunki nakostkach jej lewej dłoni, co nie pozwalało jej zapomnieć o pierścionku, który przed chwiląwsunął jej na palec.- Nie wolno ci mnie za to znienawidzić.- Nie mogłabym cię znienawidzić.Otworzył drzwi.Na stopniach pod obszernym portykiem stała Tabitha.- Powiedziałeś jej, gdzie mieszkamy? - wrzasnęła Aggie.Specjalnie nie podała matceswojego nowego adresu, żeby ta przypadkiem nie zechciała się do niej wprowadzić.Tabithanie była zachwycona, kiedy córka wystawiła swój dom w Vegas na sprzedaż.Matka spojrzała na nią spod oka i sięgnęła do torebki po papierosa.- W domu nie palimy - powiedział Jace.- Proszę tędy.Kobieta wzięła głęboki wdech iwyjęła dłoń z torebki.- Ja tylko na chwilę.Aggie przewróciła oczami.Już to słyszała.Jace obdarzył Tabithę bladym uśmiechem.- Może pani tu chwilę zaczekać? Muszę porozmawiać z Aggie na osobności.Wziął Aggie za obie ręce i zaprowadził do pokoju dziennego.Jej spojrzenie padło narozklekotany fortepian w rogu pomieszczenia.Kiedyś należał do pani Seymour.Aggieszukała go wiele tygodni, wykorzystując skąpe informacje uzyskane od Jace a, aż wreszcieodnalazła instrument w piwnicy szkoły, której ofiarował go lata temu ojciec.Nigdy niezapomni wyrazu twarzy Jace a, gdy zagrał na nim dla niej po raz pierwszy.Zadowolenie.Akceptacja.Miłość.Jace pchnął Aggie na ich nową skórzaną kanapę, a sam usiadł przed nią namarmurowym blacie nowego stolika kawowego.Oba stylo we meble gryzły sięniemiłosiernie z poobijanym fortepianem, ale Jace chciał mieć instrument pod ręką.Grał nanim każdego wieczoru, który spędzał w domu.Jego niemądra kocica zawsze pacała mu łapkąstopy, kiedy naciskał pedały.- Wiem, że jesteś na nią zła - zaczął.- Zła? Nie.Ona doprowadza mnie do szału.Natrętna baba.- Ma ci coś ważnego do powiedzenia.Wysłuchaj jej.- Pocałował ją w dłoń.- Zrób todla mnie.- Dla ciebie?- %7łałuję, że nie miałem szansy pogodzić się ze swoimi rodzicami, zanim odeszli.Zaoszczędziłoby mi to wielu lat potwornych cierpień.Musisz skorzystać z tej okazji inaprawić wasze stosunki.Nie dla niej.I właściwie nie dla mnie.Dla siebie.Położyła mu dłoń na policzku.Wiedziała, jak ciężko było Jace owi odciąć się odprzeszłości i wybaczyć samemu sobie.Chciał tylko oszczędzić jej podobnych wyrzutówsumienia, które uniemożliwiały normalne życie.Nigdy się nie dowie, czym zasłużyła sobie natego cudownego, troskliwego, wyrozumiałego, bezinteresownego, odważnego, kochającegomężczyznę, ale już zawsze będzie wdzięczna losowi za to, że go znalazła.%7łe należy do niej.Aggie kiwnęła głową.Nie potrafiła mu odmówić.- Dobrze.Wysłucham jej, ale jeśli zacznie wspominać coś o zajęciu gościnnejsypialni, wyrzucę ją na zbity tyłek.Uścisnął jej kolano.- Mam zostać przy waszej rozmowie?Zawahała się, a potem znów przytaknęła.Ten facet dodawał jej sił, a bardzo ichpotrzebowała, żeby postawić się matce.Jace wstał, pocałował ją delikatnie i poszedł poczekającą w holu kobietę [ Pobierz całość w formacie PDF ]