Kempff Martina Katedra heretyczki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A ponieważ zabrzmiało to nieco pokrętnie,dodała zaraz: - Mój ojciec nigdy by nie przyzwolił na morderstwo.%7łycie każdego człowieka było dla niego ogromną wartością.Pozatym nie ma to nic wspólnego z moim bratem i doprawdy działo sięjuż dawno temu.Jednak Blanka miała rację - istotnie to właśnie od tej zbrodniwzięło początek całe zło.Ze względu na to niewyjaśnione zabójstwo- 7 5 -aroganckiego legata papieskiego, który miał wielu utytułowanychwrogów, papież Innocenty powołał do życia instytucję zwaną Inkwi�zycją, wskazał winnych i wezwał chrześcijański świat do krucjaty nadGaronnę: - Powstań wojowniku Chrystusowy, krew sprawiedliwych woła dociebie, abyś tarczą wiary zasłonił Kościół przeciwko jego wrogom, straszliwszymnizli Saraceni, powstań i przypasz miecz do boku!Beziers, Marmande.Klara wzdrygnęła się.- Ale teraz trwa nareszcie zawieszenie broni - dodała cicho i usia�dła na niskim krzesełku z mocno odchylonym do tyłu długim opar�ciem, prosząc wzrokiem pokojówkę, by ta ustawiła za nią ceber.- Dlatego że król Filip leżał na łożu śmierci! - wykrzyknęła Blan�ka.- To tylko kwestia czasu, kiedy znów zostanie podjęta krucjataprzeciwko kacerzom.- Kiedy to ma nastąpić? - zapytała Klara ochrypłym głosem, za�stanawiając się, jak mogłaby ostrzec Felicjana.- Po koronacji musimy jeszcze odwiedzić nasze włości i pokazaćsię ludowi.A potem Ludwik udowodni, że nie bez kozery nazywajągo Lwem, i ostatecznie rozprawi się z heretykami! Sprowadzają tyl�ko nieszczęście na ten świat.Ciebie również o mały włos nie pozba�wili życia - choć jesteś córką hrabiego Tuluzy!Klara rozważała dwie możliwości.Mogła wykorzystać ten faktjako dowód, że władcy Tuluzy nie bratają się z kacerzami i są przeznich zagrożeni w równym stopniu jak wszyscy inni prawdziwie wie�rzący, lub w końcu powiedzieć prawdę o zajściach w Marmande.Je�śli zdecyduje się na to pierwsze, będzie dalej żyła w kłamstwie;w drugim przypadku musiałaby odwołać swoje wcześniejsze kłam�stwa i narazić się na bardzo niewygodne pytania.Oba wyjścia wyda�ły jej się nie do przyjęcia.- Tybald uratował mnie przed ludzmi Ludwika, nie przed kace�rzami - odrzekła w końcu, odchylając głowę mocno do tyłu, by słu�żąca mogła spłukać jej włosy.- 7 6 -Poprzez szum lejącej się wody usłyszała, jak Blanka głośno po�mstuje: - Dlatego że ci nędzni, podstępni, przeklęci heretycy rzucilicię im na pożarcie, jak niegdyś Rzymianie chrześcijan lwom!Klara milczała, dopóki znów nie usiadła prosto, a służąca nieowinęła jej głowy świeżym ręcznikiem.Gdy pokojówka czyściła Blan�ce uszy, szepnęła: - To było całkiem inaczej.Chociaż królowa nie mogła usłyszeć tych słów, Klara przynaj�mniej trochę uspokoiła swoje sumienie.Ku jej ogromnej uldze Blanka nie podjęła już tematu kacerzy czyewentualnego kochanka Klary, nie wróciła do niego też pózniej, kie�dy obie siedziały w sąsiedniej komnacie przy kominku, w którymrozpalono ogień, mimo że był ciepły letni wieczór.Ostatecznie niebyło innej możliwości, aby przed udaniem się na spoczynek wysu�szyć długie włosy.Obie kobiety rozmawiały o błahostkach, dopókiBlanka nie powiedziała czegoś, co znów przyprawiło Klarę o dreszczniepokoju: - Czy mogłabyś zadbać jutro o to, by hrabia Tybald za�nadto się do mnie nie zbliżał?Długoletnie przyzwyczajenie staje się drugą naturą; Klara mu�siała od nowa przekonywać swe nagle szybciej bijące serce, że dawnamiłość już dawno wygasła.- To wolno mu w ogóle zjawić się na koronacji? - spytała, zado�wolona, że jej zaskoczenie jest zupełnie szczere.O tym, że Tybaldpopadł w niełaskę, wiedzieli wszyscy na królewskim dworze, nawetjeśli nikt nie znał przyczyny jego wygnania.Krążyło wiele pogłosek na ten temat.Przebąkiwano, że uwiódłdworkę Blanki, Agnieszkę z Beaujeu, i został zmuszony, by ją poślu�bić.Inni o zdradzie stanu, o tajnym pakcie hrabiego z angielskimwrogiem.Szeptano również po kątach, że chciał usunąć króla, bymóc rzeczywiście zdobyć obiekt swych tak często opiewanych uczuć,a mianowicie królową we własnej osobie.W bardziej umiarkowanychwersjach mówiono o politycznym sporze z królem lub zaniedbywa�niu obowiązków wobec własnego kraju.- 7 7 -Naturalnie Klara wypytywała królową, ta jednak odparła tylko,że tym razem Tybald posunął się za daleko, i ucięła temat, nie zamie�rzając wdawać się w dłuższą dyskusję.- J ako hrabia Szampanii, a więc wasal króla, jest oczywiście zo�bowiązany do pojawienia się na naszej koronacji - odrzekła Blanka.- Nie mam jednak najmniejszej ochoty, aby spotkać go osobiście.- To jego miasto i będzie mieszkał u nas na zamku; spotkaniewydaje się więc nieuniknione - stwierdziła Klara.- To nasz kraj, a zatem nasze miasto - przywołała ją do porząd�ku Blanka.- A ponieważ nie chcę go widzieć, zadbałam o to, byprzygotowano mu odpowiednią do jego stanu kwaterę w mieście.Nakazuję ci, Klaro, trzymać go z dala ode mnie i od króla.Z pewno�ścią coś wymyślisz; to nie powinno być zbyt trudne. Aatwiej jednak to powiedzieć, niż zrobić" - pomyślała Klaranastępnego dnia, gdy w kościele dołączyła do innych dam dworu.Nawet mocno wyciągając szyję, nie była w stanie dojrzeć klęczącejpary królewskiej.Zbyt wiele biskupich mitr zasłaniało jej widok,zbyt wielu dostojników zgromadziło się wokół króla i królowej.Kla�ra nie mogła zobaczyć z tej odległości, czy pośród nich znajduje sięrównież Tybald.Nie pozostało jej nic innego, jak szukać go po koro�nacji, ale wątpiła, czy zdoła go powstrzymać, gdyby chciał zbliżyćsię do Blanki i Ludwika.- Jakże piękna jest nasza królowa - szepnęła w zadumie stojącaobok dworka, która podobnie jak Klara ledwie widziała dostojnychmałżonków.Tak, królowa miała obowiązek wyglądać pięknie pod�czas koronacji i Blanka uczyniła wszystko, by nie rozczarować swychpoddanych [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ download @ ebook

Pokrewne