[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jednak ten stan szczęśliwości, w którym Bóg stworzył pierwszych rodzicówrodzaju ludzkiego, trwał tylko krótki czas; wnet bowiem obudziła się przeciwko20nim zazdrośd węża, który z natężoną ciekawością oczekiwał ich stworzenia.Lucyfer nie mógł wprawdzie widzied stworzenia Adama i Ewy, albowiem Pannie chciał objawid mu stworzenia człowieka i utworzenia Ewy z żebra; wszystkoto Boski Majestat zakrył przed nim na tak długo, dopóki oboje nie bylistworzeni.Skoro jednak diabeł ujrzał cudowne utworzenie natury ludzkiej, pięknośdAdama i Ewy na duszy i ciele, gdy widział, z jaką ojcowską dobrocią Pan na nichspogląda, jak ich wywyższył na panów i władców całego stworzenia i obiecał imżywot wieczny, wtedy zapłonął gniewem gwałtowniejszym, aniżeli kiedykolwiekprzedtem.%7ładen język nie zdoła opisad, jaka złośd porwała owego smoka.Zazdrośd pobudzała go aby ich zabid i byłby to uczynił jako lew drapieżny, gdybymu w tym nie przeszkodziła moc wyższa.Zastanawiał się jednak nad środkami, którymi mógłby pozbawid ich łaskiNajwyższego i podburzyd ich przeciwko Bogu.Lucyfer jednak oszukał sam siebie.Zaraz na początku, bowiem Pan dał mu wtajemniczy sposób poznad, że Słowo Odwieczne stanie się w łonie Dziewicyczłowiekiem; nie objawił mu jednak sposobu, w jaki się to stanie, ani czasu,kiedy się to dopełni,  dlatego zakrył przed nim stworzenie Adama iutworzenie Ewy, aby odczuł swoją nieświadomośd, co do tajemnicy Wcielenia.Ponieważ zaś gniew Lucyfera skierowany był przeciw Chrystusowi i Maryi, więcpowziął on podejrzenie, że Adam narodził się z Ewy, że Ewa jest Matką, a AdamSłowem Wcielonym.Podejrzenie to wzmagało się tym bardziej, że odczuwałpotęgę Bożą, która mu nie pozwalała wyrządzid im krzywdy.Wątpliwości jegorozwiały się, kiedy z rozmowy Adama i Ewy dowiedział się o przykazaniach,które im dał Bóg.Zaczął teraz podsłuchiwad ich rozmowy, szpiegowad ich,krążył wokół nich niby lew zgłodniały, aby poprzez słabości, które w każdym znich odkrył, wejśd do ich duszy.Zanim jednak upewnił się całkowicie, błądziłpomiędzy gniewem, którym pałał przeciwko Chrystusowi i Maryi, a obawą, abynie został przez nich pokonany.Najbardziej obawiał się wstydu, który by go spotkał, gdyby zwyciężyd go miałaKrólowa niebios; nie była Ona Bogiem przecież, tylko stworzeniem.Pamiętając o przykazaniu, które odebrali Adam i Ewa, Lucyfer począł ich kusid.Posłużył się przy tym, jako bronią znanym i ponętnym kłamstwem, działając zcałą siłą przeciwko woli Bożej.Najpierw zwrócił się nie do mężczyzny, tylko doniewiasty, bo wiedział, że jej natura była delikatniejsza i słabsza.Zwracając siędo niej był bardziej pewny siebie, bo na pewno nie była ona Chrystusem.Skłaniał go do tego także szczególny gniew, powstały przez ów znak, który21widział w niebie, jak i wskutek groz
by, którą wypowiedział Bóg, odwołując siędo owej niewiasty.Wszystkie te przyczyny zwracały jego złośd bardziejprzeciwko Ewie, aniżeli przeciw Adamowi.Przybrał więc postad węża i w tejpostaci przemówił do Ewy.Ewa zgodziła się z nim rozmawiad, a nie powinnabyła tego uczynid.Poprzez słuchanie i udzielanie odpowiedzi doszła do tego, że uwierzyłaszatanowi; nie tylko sama złamała przykazanie, ale namówiła i męża, który kuswemu nieszczęściu i nieszczęściu wszystkich ludzi uczynił podobnie.Przez towłaśnie nasi pierwsi rodzice utracili dla siebie i dla nas ów szczęśliwy stan, wktórym się znajdowali w chwili stworzenia.Gdy Lucyfer ujrzał, że pierwsi rodzice upadli i wewnętrzna pięknośd pierwotnejłaski zamieniła się w szpetotę grzechu, począł się nieopisanie radowad itriumfowad wobec reszty złych duchów.Niebawem jednak minęła jego radośd,bo widział, jak najdobrotliwszy Bóg, w miłości swojej okazał się miłosierny dlaobojga winnych (zupełnie inaczej, niż życzył sobie Lucyfer) [ Pobierz całość w formacie PDF ]