[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jest się pomiędzy niezobaczonym, nieusłyszanym, nieprze\
ytym tu, a idealnym,nieosiągalnym, bo nieistniejącym, bo wymyślonym tam.Czyli jest się nigdzie.Tym"dą\
eniem" od "tu" do "tam" prokurujesz sobie poczucie rzeczywistego istnienia i poczuciesensu.To poczucie, ta iluzja jest całym twoim tak zwanym \
yciem.To jest właśnie trwanie,ciągłość, martwe \
ycie, martwa śmierć, psycho-skamieniałość toczona przez robaka rozkładu,który toczy wszystko to, co trwa, a więc nie \
yje, a więc co trwałe nie jest.To jest właśniebłędne koło.Więzienie bez wyjścia.Ultrasuperhiper Sing-sing.Fałszywy ruch błędnego kołamo\
e zatrzymać (zobaczyć) tylko obserwacja, samoobserwacja, czyli odkrywanie w sobieoczywistości.śadne potępianie siebie i innych, usprawiedliwianie siebie i innych,analizowanie, psychoanalizowanie, dyskutowanie, ocenianie, opiniowanie, osądzanie,odsądzanie, odcedzanie, wyciąganie wniosków, konkludowanie, spowiedz
, szczera skrucha,szczere postanowienie poprawy, komunia i dalej to samo, to samo błędne koło, ta samabłędna rewolucja, czyli zatoczenie pełnego koła i powrót do punktu wyjścia, repetycja,repetycja, repetycja ab ovo usque ad mortem defecatam.Tylko obserwacja.śadna yoga,koncentracja, samousypianie się, samoumartwianie się, dyscyplina, masochizm, sadyzm,egzorcyzmy, uciekanie z tego świata na pustynię, do pustelni, do wie\
y z kości słoniowej, dosekty takiej, czy takiej, czy jeszcze takiej, niewa\
ne jakiej, bo wszystkie jednakie.Tylkoobserwacja.Bo ona jedynie jest naga; wszystko inne jest strojem, czyli ubiera, przebiera,maskuje Ja, umacnia, fortyfikuje, ekwipunkuje Ja, porusza błędne koło obłędnego młyna.Błędne koło mo\
e zatrzymać (zobaczyć) tylko czysta obserwacja.Bo ona jedynie nie ocenia,a więc nie zastawia pułapek.Ty oceniasz, obserwacja nie.śe nie ocenia, dlatego mo\
e byćnazwana obserwacją.50- Ale kto ma obserwować? Kim jest obserwacja, która nie ocenia?- Obserwacja nie jest kimś.To nie jest superJa obserwujące Ja.To te\
pułapka i to nagminna.Obserwacja to stan.To nie jest ktoś.Dlatego nie da się zapytać: kto ma obserwować? Nie dasię zapytać: kim jest obserwacja, która nie ocenia? To nie jest ktoś.To jest stan.Całkiem jakinne stany.Zauwa\
- a propos - \
e najpierw jest stan.Powiedzmy stan lęku, bo jest to stanwystępujący w świecie ludzi najczęściej i będący w ciągłej ekspansji.W pierwszej chwili -zanim od tego stanu nie oddzielisz się jako Ja lękające się, zanim tego stanu nie nazwiesz,powołując się tym samym (i czas) do istnienia, do poczucia istnienia - jest tylko stan, stanlęku, ale jeszcze lękiem nie nazwany, więc tylko stan, bez nazwy, więc to nie jest lęk.Nie mawtedy pytania: kto lęka się? Dlaczego nie ma wtedy tego pytania? Bo nie ma tego, ktomógłby je zadać.Nie ma zatem odpowiedzi: ja lękam się.Jest tylko stan.I, jak to być mo\
ezauwa\
yłeś, w pierwszym momencie jakiegoś nagłego stanu (lękowego, ale tego jeszcze niewiesz), w pierwszym nagłym wzdrygnięciu się, podskoku, okrzyku, które nie są formamistrachu, lecz reakcjami \
ywego ciała - nie lękasz się.Zauwa\
to, je\
eli tego jeszcze niezauwa\
yłeś; to jest do zauwa\
enia i jest bardzo godne zauwa\
enia.Nie lękasz się, bo cię poprostu nie ma, jesteś nieobecny, więc kto miałby lękać się? I czego miałby lękać się, je\
eli niema lęku? Kto, czego i dlaczego miałby lękać się? Ułamek sekundy "potem" wymyśla sięmyśl, twoja myśl, ty; oddzielasz się od stanu, nazywasz go, określasz jakimś zaczerpniętymze studni pamięci mianem i w ten to sposób mamy: Ja i stan, Ja i lęk, albo: Ja i gniew, Ja ipo\
ądanie, czyli Ja i nieJa.To przepołowienie, to rozpłatanie jak siekierą drwa jedynki nadwójkę, jednego na dwa, ten podział na Ja i nieJa, czyli na Ja i resztę świata jest twoimnieszczęściem, jest twoją zagładą, jest wulkanem - górą lodową wszystkich bez wyjątkukonfliktów, które tobą w mniej lub bardziej okrutny sposób targają, wstrząsają, pomiatają i,wcześniej czy póz
niej, zatapiają.To wszystko widzi obserwacja.Obserwacja widzi więc - co oby cię niepomierniezadziwi i oby przerazi, i oby na ułamek sekundy zatrzyma w samobójczym pędzie - \
e ty sam,nikt inny, lecz ty sam jesteś tego wszystkiego przyczyną i skutkiem.Jesteś ofiarą samegosiebie.Jesteś swoim własnym katem.A wszystko przez podział na Ja i nieJa.Wszystko z tejprzyczyny i w wyniku tego.Pojawiasz się, wymyślasz się, \
eby cierpieć, mniej lub bardziej, zchwilowymi, mniej lub bardziej krótkotrwałymi okresami ulgi, to nie ma istotnego znaczenia [ Pobierz całość w formacie PDF ]