Wood Barbara Domina

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jej sposób bycia i osobowośćidealnie pasowały do całej postaci.Willella odznaczała siępragmatyzmem, uczciwością oraz wrodzoną prawością.Per�sonel ją lubił, pacjentki wprost uwielbiały, a doktor Hargravemiała nadzieję, że po skończeniu stażu Willella zostanie nastałe.Ale prawda wyglądała tak, że mimo swojej rzeczowościi odpowiedzialności w głębi serca doktor Canby była roman-tyczką, idealistką i marzyła o tym, żeby się zakochać.Podpoduszką ukrywała książkę Sary Mitchell %7łycie Napo�leona" wydaną z zapierającymi dech ilustracjami i niemiała najmniejszych wątpliwości, że ze sposobu pisania tejbiografii wynika niezbicie, iż panna Mitchell potajemnie ko�cha się w Małym Kapralu, tak jak i ona.I oto stawała przed wielkim dylematem.Chociaż cieszyłasię bardzo, że została lekarką (od najmłodszych lat o niczyminnym nigdy nie marzyła) i choć dobrze się czuła w szpitalui naprawdę radował ją fakt, że uczy się pod okiem doktorSamanty Hargrave, i chciałaby zostać w szpitalu na stałe, byłaprzecież młodą kobietą, która śni o wielkiej miłości, o mężui dzieciach.Ale dni i tygodnie mijały, a ona wciąż spotykałatylko żeński personel i tylko chore kobiety.Zaczęła w końcudostrzegać, że wiedzie życie zakonnicy.Nie widziała na wid�nokręgu mężczyzny.Miała dwadzieścia pięć lat, już była starąpanną i nabierała obaw, że wszystkie jej marzenia rozmyją sięw próżni.Pomyślała o doktor Hargrave, którą podziwiała, ale któ�rej zazdrościła zarazem.Dyrektorka nie mogła narzekać nabrak męskiej adoracji.Przede wszystkim odwiedzali ją tenzabawny Stanton Weatherby i niezwykle arystokratyczny panDunwich.Samanta Hargrave ma szczęście! Najwyrazniej to,że jest lekarką, zupełnie nie przeszkadza jej w romansach.Napewno niedługo wyjdzie za mąż.Ale jakie ona, Willella, maszanse? Niska, pulchna i do tego lekarka! W całym San Fran-454cisco nie znajdzie mężczyzny, który by pomyślał o niej choćdwa razy!Hm, nie traćmy nadziei! krzepiła się w duchu.Józefinamiała trzydzieści dwa lata, jak poznała Napoleona.Wyszczypala sobie policzki, żeby im dodać rumieńców,jeszcze raz sprawdziła, czy strój dobrze leży, i ze stoickimspokojem wyszła na korytarz.Co byśmy zrobiły, gdyby nie Komitet Pań? myślałaSamanta, gdy wchodziła na oddział ogólny.Damy z kolędą naustach właśnie opuszczały salę.Były to młode eleganckie ko�biety w bluzkach o bufiastych rękawach zebranych ciasno odłokcia do nadgarstka, długich wąskich spódnicach i małychfutrzanych etolach wspaniale komponujących się z dobrany�mi kapeluszami.Wszystkie były znajomymi Hilary i tworzyłydrobną armię kobiet pełnych energii i pomysłów.Jakże ina�czej się zachowywały od członkiń Ligi Janelle MacPhersonw Zw.Brygidzie! Komitet Pań założony przez Hilary w krót�kim czasie staJ się sławny w mieście.Jego aktywistki nie byłyznudzonymi damami, które raz w tygodniu wpadają do szpi�tala z kwiatami i stertą Biblii.Te panie, mimo że zajeżdżałypod szpital eleganckimi ekwipażami i zawsze w otoczeniunadskakujących im dżentelmenów stanowiły siłę, z którąnależało się liczyć.Ich obowiązki nie sprowadzały się wyłącz�nie do przynoszenia kwiatów i ciast; wykraczały też dużo dalejpoza główne zadanie Komitetu w jakże cenną, zwłaszczateraz, zbiórkę pieniędzy.Komitet Pań zajmował się porzuco�nymi na schodach szpitala dziećmi, noworodkami osieroco�nymi przez zmarłe przy porodzie matki to właśnie dzielneczłonkinie tej organizacji troszczyły się o znalezienie malu�chom dobrych domów i załatwienie adopcji.To one biegałypo mieście, wynajdowały najbardziej dramatyczne przypadkiludzkich nieszczęść i składały o nich meldunek Samancie, któ�ra z kolei natychmiast wysyłała tam jedną z pielęgniarek.Toone siadały przy szpitalnych łóżkach i czytały znudzonym, słu�chały strapionych, pocieszały zalęknionych, doradzały skło-potanym, a umierających trzymały za rękę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ download @ ebook

Pokrewne